|
Post by 𝑨𝒏𝒂𝒔𝒕𝒂𝒔𝒊𝒂 on Apr 29, 2019 17:32:33 GMT 7
แกร่ก—
⠀ ⠀เจ้าของร่างที่นั่งอยู่ฝั่งที่นั่งข้างคนขับเอื้อมมือเปิดประตูรถยนต์ที่จอดสนิทได้ชั่วครู่หนึ่งออก ใบหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นักเนื่องจากระหว่างทางที่กลับจากสถาบันสอนดนตรีเธอได้มีปากเสียงกับ’บลังก้า’ ผู้เป็นบิดา
⠀ ⠀ระหว่างเธอเปิดประตูที่นั่งฝั่งด้านหลังเพื่อขนกระเป๋าเชลโล่กลับเข้าคฤหาสถ์สายตาสะดุดเข้ากับชายหนุ่มรุ่นคราเดียวกัน
⠀ ⠀หากปกติแล้วเธอคงไม่คิดจะทักทายหรือพูดจาด้วยแต่เธอไม่ได้เข้าร่วมประชุมของเมื่อสองวันก่อนจึงทำให้ต้องสอบถามเรื่องราวในวันนั้นกับเขาเสียหน่อย
⠀ ⠀“สวัสดี” เธอเอ่ยขึ้นก่อนวางกระเป๋าไว้ระหว่างขาด้านหน้า
|
|
|
Post by Payton on Apr 29, 2019 23:36:16 GMT 7
เพย์ตันยืนมองมาสักพักหนึ่งแล้ว ก่อนที่จะได้ยินเสียงทักทายจากหญิงสาวที่มาพร้อมกับเครื่องดนตรีชิ้นใหญ่ เขาไม่รู้ว่ามีใครในบ้านนี้เล่นดนตรีอีกบ้างนอกจากเขา เด็กหนุ่มเอ่ยตอบโดยที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่เชลโล่ตัวใหญ่ ตอบโดยที่ไม่รู้ว่าเธอคือใครด้วยซ้ำ
"ครับ.. สวัสดีครับ"
|
|
|
Post by 𝑨𝒏𝒂𝒔𝒕𝒂𝒔𝒊𝒂 on Apr 30, 2019 17:09:49 GMT 7
"เราอนาสตาเซีย เพียซฺ" เธอสังเกตใบหน้าอีกฝ่ายก่อนจะกระแอมไอออกมาเบา ๆ
"เมื่อไม่กี่วันก่อนเขาประชุมอะไรกันเหรอ" อยู่ ๆ เธอก็พูดเข้าประเด็นโต้ง ๆ เพราะเกรงว่าอีกฝ่ายจะเดินหนีไปเสียก่อน
"เราไม่ได้เข้าร่วม ติดงานนิดหน่อย"
|
|
|
Post by Payton on Apr 30, 2019 19:38:15 GMT 7
เขาค่อนข้าง 'งง' นิดหน่อยกับคำถาม แสดงว่าหญิงสาวคนนี้คงเป็นหนึ่งในญาติของเขาแน่นอน แล้วปกติหายไปไหนทำไมไม่เคยเห็น เพย์ตันได้แต่คิด ใบหน้าของเขายังนิ่งเฉยจนไม่รู้ว่าง่วง หรือไม่ได้ยินคำถาม
"ผมชื่อเพย์ตัน"
"ไปไหนมาเหรอถึงไม่ได้ประชุม.. เรื่องมันยาวน่ะ เดี๋ยวเล่าให้ฟังตอนกินข้าวได้ไหม"
"ผมหิว"
|
|