|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on Apr 28, 2019 12:19:03 GMT 7
·.·´¯`·.·★ Duo - RP 6 with JOLENE ★·.·´¯`·.·★
❄️ This is how it starts ❄️
#VDWxRYNN
ฉันรู้สึกเมื่อยตัวสุดๆไปเลยเพราะเมื่อวันก่อนโดนยาพิษเล่นงานจนต้องนอนติดเตียงไปถึงวันนึงเต็มๆเลย ร่างเพียวยันตัวขึ้นจากเตียงอย่างช้าๆ แขนทั้งคู่เหยียดขึ้นเพื่อบิดขี้เกียจคลายความเมื่อยล้า
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ยังไม่มีอารมณ์ที่จะไปสำรวจคฤหาสน์ต่อสักเท่าใด เพราะว่ายังคงรู้สึกได้ว่าพิษยังสลายไปไม่หมด ทำกิจกรรมแรงๆเลยคงไม่ดีนักแน่ๆ
"อ่านหนังสือแล้วกัน"
ฉันบ่นพึมพำคนเดียวตามลำพังขณะเดินออกจากห้องนอน แล้วก็หมายมุ่งไปยังห้องสมุดใหญ่ของบ้าน
"หานิยายเบาสมองอ่านดีกว่า ฮิๆ"
มือเรียวเลือกหยิบหนังสือมาเล่มหนึ่งก่อนจะหย่อนสะโพกลงบนโซฟาแล้วก็เริ่มต้นตั้งใจอ่าน
|
|
|
Post by Jolene G. on Apr 28, 2019 13:31:13 GMT 7
- DUO I x RYNN -
หลังจากการประชุมเมื่อวานทำเอาโจลีนน์นอนไม่หลับไปเสียค่อนคืน เช้านี้จึงตื่นมาแบบไม่แจ่มใสนัก หล่อนไม่ได้ออกไปทานมื้อเช้าเพราะรู้สึกไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้น หลังจากนอนซุกอยู่ในผ้าห่มนวมผืนหนาตลอดทั้งเช้าจนสายมากโข ถึงเวลาที่โจลีนน์คิดว่าควรจะลุกขึ้นเสียที ร่างเพรียวระหงจึงจัดการธุระส่วนตัวจนเรียบร้อยแล้วพาตัวเองเดินกลับมายังห้องสมุดใหญ่อีกครั้ง
'ได้หนังสืออ่านสักเล่มคงดีขึ้น'
มือเรียวผลักประตูไม้บานใหญ่เข้ามาในห้องสมุด นี่เป็นครั้งที่สองหลังจากเหตุการณ์เมื่อวาน กลิ่นกระดาษลอยอวลขึ้นแตะโสตประสาท นัยน์ตาเขียวอมเทากวาดมองโดยรอบ เห็นร่างเพรียวของหญิงสาวที่ค่อนข้างคุ้นตานั่งอยู่บนโซฟา หล่อนไม่ได้เอ่ยทักออกไปทันทีเพราะเห็นท่าทีตั้งใจอ่านหนังสือของอีกฝ่าย จึงเลือกเดินด้วยฝีเท้าแผ่วเบาไปยังชั้นหนังสือ หยิบเล่มที่ถูกใจติดมือมาสองถึงสามเล่ม
"สวัสดีค่ะน้องรินน์ อาการป่วยดีขึ้นแล้วหรือคะ?"
โจลีนน์พาตัวเองมาหย่อนสะโพกนั่งลงไม่ห่างนักจากหญิงที่มีศักดิ์เป็นหลานสาวของตน ก่อนจะเอ่ยทักทายอีกฝ่ายออกไปพร้อมรอยยิ้มใจดีบนใบหน้า
|
|
|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on Apr 28, 2019 19:03:59 GMT 7
อะไรเนี่ย ทำไมตอนนี้มันเป็นอย่างงี้ล่ะ เพื่อนนางเอกก็ควรออกมาช่วยมั้ยอ่ะ ฉันทำสีหน้างอนง้ำใส่หนังสือนิยายภายในมืออยู่คนเดียว จึงรู้สึกละอายเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงอ่อนโยนดังขึ้นที่บริเวณข้างตัว ฉันรู้สึกได้เลยล่ะว่า ใบหน้ากำลังร้อนผ่าว
"พี่โจลีนน์นี่เอง"
ฉันเอ่ยทักตอบเธอไปก่อน มือข้างหนึ่งยกขึ้นทาบอกด้วยความรู้สึกโล่งใจ ปนเปไปกับความรู้สึกขอบคุณในความเป็นห่วงที่ผู้มีศักดิ์เป็นป้าหยิบยื่นให้ แต่ฉันไม่เรียกเธอว่าป้าหรอกนะ ก็พี่โจลีนน์ออกจะสาวจะสวยขนาดนี้นี่นา
"รินน์เพิ่งจะฟื้นเมื่อเช้านี้เองค่ะ ยังทำกิจกรรมอะไรมากไม่ค่อยได้ เลยมานั่งอ่านหนังสืออยู่ที่นี่แหละ แล้วพี่ล่ะคะ ทานมื้อเช้าแล้วหรือยัง วันนี้ไม่ไปสำรวจที่ไหนเหรอ"
ฉันตอบเธอไป พร้อมกับถามกลับเพื่อมิให้บทสนทนาต้องจบเพียงแค่นั้น
|
|
|
Post by Jolene G. on Apr 28, 2019 23:26:05 GMT 7
- DUO I.I x RYNN -
หลังจากได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของผู้เป็นหลานแล้ว โจลีนน์ยิ้มกว้างขึ้นอีกหน่อยอย่างโล่งอกในอาการสบายดีขึ้นบ้างแล้วของหญิงสาว ขยับวางหนังสือที่หยิบมาด้วยลงบนโต๊ะใกล้ ๆ ประสานมือไว้บนตักอย่างที่ชอบทำแล้ววางสายตาไว้ยังใบหน้าสะสวยของคู่สนทนา
"มื้อเช้าพี่ไม่ได้ทานหรอกค่ะ ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ คนเพิ่งหายป่วยนี่สิต้องทานเยอะ ๆ หน่อยนะ"
รอยยิ้มใจดียังคงเจือบนใบหน้าของโจลีนน์ พลางนึกขึ้นได้ว่าเมื่อวานหลานสาวคนนี้คงไม่ได้เข้าร่วมประชุมกับคนอื่น ๆ เป็นแน่ นัยน์ตาสีเซจเบนไปมุมหนึ่งอย่างใช้ความคิดว่าจะเริ่มเล่าเรื่องเมื่อวานให้หญิงสาวฟังอย่างไรดี เพียงครู่เดียวจึงเบนกลับมายังคู่สนทนาตามเดิม
"เย็นวาน น้องรินน์คงไม่ได้เข้าร่วมประชุมใช่ไหมคะ?"
โจลีนน์ตัดสินใจเอ่ยถามออกไปก่อนครั้งหนึ่งเพื่อความแน่ใจว่าหลานสาวไม่ได้เข้าร่วมการประชุมเมื่อวานจริง ๆ
|
|
|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on Apr 29, 2019 8:02:07 GMT 7
“งั้นอย่างนี้ พวกเราอ่านต่อกันอีกนิดหน่อย แล้วไปรับประทาน บรันช์ กันนะคะ รินน์จะต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพี่โจลีนน์!”
ฉันกำหมัดข้างหนึ่งขึ้นชูพร้อมกับประกายในดวงตาวิบวับ ถ้านี่เป็นในการ์ตูนล่ะก็ เบื้องหลังของฉันคงเป็นยอดโขดหินแล้วก็มีคลื่นซัดสาดเป็นแน่
พี่โจลีนน์ถามไถ่ถึงงานแระชุมเมื่อวาน ฉันตกใจนิดหน่อยเพราะว่าความจริงลืมไปแล้วน่ะสิ ใบหน้าส่ายไปมาพร้อมกับสีหน้าหงอยๆ
“เมื่อวานโดนพิษเล่นงานจนอ่วมเลยค่ะ ชาไปทั้งตัวเลย”
|
|
|
Post by Jolene G. on Apr 29, 2019 14:58:22 GMT 7
- DUO I.II x RYNN -
โจลีนน์คิดว่าหลานสาวคนนี้ของหล่อนช่างเป็นหญิงสดใสเสียนี่กระไร การกระทำของรินน์เรียกเอารอยยิ้มกับเสียงหัวเราะเบา ๆ ในคอให้ดังขึ้น ก่อนจะเงียบลงไปเมื่อคิดได้ว่าที่นี่คือห้องสมุด
"ได้สิ เดี๋ยวเราไปทานด้วยกันนะคะ"
หล่อนตอบรับการเชิญชวนของหญิงสาว ก่อนเริ่มเอ่ยถึงเรื่องการประชุมเมื่อวานต่อ ไม่ว่าจะอย่างไรลูกหลานแวนเดอร์วัลควรได้รับรู้เรื่องนี้อย่างเท่าเทียม "เมื่อวานที่คุณวิลเลียมเรียกให้พวกเรามาประชุมกันเพราะเรื่องเทียร่าที่หายไปของตระกูลค่ะ"
น้ำเสียงหล่อนจริงจังขึ้นเล็กน้อยเมื่อถ่ายทอดเรื่องราวในการประชุมที่ผ่านมาให้หญิงสาวตรงหน้าได้รับทราบ
"คุณวิลเลียมบอกว่ามันมีคำสาป.. ผูกพันกับสายเลือดแวนเดอร์วัล"
โจลีนน์เม้มปากลงเมื่อกล่าวถึงประโยคล่าสุด ในหัวหล่อนฉายภาพซ้ำเหตุการณ์ที่ยังติดตาขณะที่ผู้นำตระกูลคนปัจจุบันล้มลง
"เขาพูดได้เพียงเท่านั้น แล้วก็ไออย่างรุนแรงแล้วล้มลงไปเลยล่ะค่ะ ไม่รู้ตอนนี้อาการจะเป็นยังไงบ้าง"
|
|
|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on Apr 29, 2019 15:10:57 GMT 7
ฉันหยิบกระดาษมาคั่นหนังสือนิยายในมือเอาไว้ก่อนจะหุบมันปิดลง เพื่อมาให้ความสนใจกับเนื้อหาที่พี่โจลีนน์กำลังจะกล่าวต่อไป
จากสีหน้ายิ้มแย้มพลันแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นทันใด ถึงแม้จะเป็นคนชื่นชอบเรื่องเหนือธรรมชาติก็เถอะ แต่พอมันมาอยู่ใกล้ตัวแบบนี้ ฉันก็ชักจะสนุกไม่ออก
“ฟะ...ฟังดูน่ากลัวจังเลยนะคะ”
เสียงที่เปล่งออกมากลับดูตะกุกตะกักแปลกๆ พี่โจลีนน์ต้องคิดว่าฉันงมงายกลัวอะไรไม่เข้าท่าแน่ๆเลย
|
|
|
Post by Jolene G. on Apr 29, 2019 16:11:16 GMT 7
- DUO I.III x RYNN -
เมื่อเริ่มเห็นร่องรอยเคร่งเครียดบนใบหน้าของหญิงสาวคู่สนทนา โจลีนน์จึงยกมือไปแตะแขนเรียวแผ่วเบาพร้อมกับคลี่ยิ้มขึ้นเล็กน้อย เพื่อผ่อนคลายบรรยากาศให้ผ่อนคลายขึ้น
"พอได้ยินเรื่องเครียด ๆ แล้วรู้สึกหิวขึ้นมาเลย น้องรินน์ว่างั้นไหม? ไปทานบรันช์กันดีกว่าค่ะ"
หล่อนเอ่ยขึ้นกลั้วหัวเราะ แต่งแต้มรอยยิ้มใจดีไว้บนใบหน้าอีกครั้ง ขยับหยัดกายให้ลุกขึ้นแล้วหันมองหญิงสาวอ่อนวัยกว่าพลางพยักหน้าในเชิงเชิญชวนให้เดินไปพร้อมกัน ตั้งใจไว้ว่าระหว่างทางที่เดินไปจะขอช่องทางติดต่ออื่น ๆ ของรินน์เอาไว้ด้วย
End.
|
|