|
|
Post by Daniel. on Apr 26, 2019 0:04:17 GMT 7
พี่น้องโลเปซไม่ค่อยเหมือนคนอื่น อันที่จริงก็ดูไม่ค่อยเหมือนพี่น้องเท่าไหร่ เนื่องด้วยอายุที่เร่งห่างกันถึงสิบกว่าปี หรือจะลักษณะนิสัยที่คนภายนอกแทบจะมีความเห้นพ้องต้องกันหมดว่าแทบจะไม่คล้ายเคียง บางทีมันก็เป็นเรื่องที่ดี แต่บางครั้งมันก็เป็นหนึ่งในปัญหาน่ารำคาญ, ดาเนียลคิดว่าส่วนมากคงจะเป็นอย่างประโยคหลังซะมากกว่า ห้วงความคิดแล่นไปเรื่อยเปื่อยขณะเลื่อนหน้าจออ่านงานเอกสารที่ถูกส่งมาทางอีเมล, จะให้เสียเวลาสองเดือนไปอย่างเปล่าๆมันก็ออกจะประหลาดไปสักหน่อย โลเปซคนพี่ไม่ได้ว่างงานตลอดเวลาเหมือนอย่างโลเปซคนน้องสักหน่อยนี่
ว่าแล้วดาเนียลก็ละสายตาออกจากหน้าจอไปทางน้องสาวตัวดีที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ที่อยู่เกือบตรงข้าม เลื่อนปลายนิ้วผ่านหน้าจอ จดจ่ออยู่โทรศัพท์ เห็นแล้วก็พาลเหนื่อยใจขึ้นมา เสียงถอนหายใจดังขึ้นขณะที่ดาเนียลละสายตากลับมาจดจ้องอยู่กับงาน ถึงจะไม่ใช่งานด่วน แต่ตรวจให้ผ่านตาสักหน่อยก็คงจะดีกว่า
|
|
karenxv
Karen
𝑲𝒂𝒓𝒆𝒏 𝑽𝒂𝒏𝒅𝒆𝒍𝒘𝒂𝒍 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛.
Posts: 58
|
Post by karenxv on Apr 26, 2019 0:28:21 GMT 7
แค่อยากขึ้นมาชมวิว, ดันเจอใครบางคนที่เธอได้แต่ทำหน้าเบื่อหน่ายใส่ได้ทุกครั้งแน่นอนว่าไม่ใช่ใครอื่นนอกเสียจาก พี่ชายร่วมสายเลือดที่เธอไม่ค่อยอยากจะนับว่าเขาเป็นพี่ชายเสียเท่าไหร่ เพราะอะไรน่ะเหรอ อายุที่ห่างกันยังไงล่ะ อย่างดาเนียลเกินคำที่จะเรียกว่าพี่แล้ว สมควรจะใช้คำว่าลุงด้วยซ้ำและอีกหนึ่งสาเหตุคือความสัมพันธ์ที่ห่างเหินจนเกือบขาดสะบั้น ครอบครัวโลเปซไม่ได้มีความสุขอย่างที่คนภายนอกเข้าใจ
ดาเนียลไม่เคยได้ทำหน้าที่เป็นพี่ชาย ส่วนเธอก็ไม่เคยได้ทำหน้าที่เป็นน้องสาวเช่นกัน เราทั้งคู่เกี่ยวข้องกันทางธุรกิจเท่านั้น หมายถึง จำใจต้องร่วมมือดูแลธุรกิจของครอบครัวหลังจากลอยด์ โลเปซ ผู้เป็นพ่อสิ้นและโรเซ่ แวนเดอร์วัลแก่ตัวลง
"แอบด่าฉันอยู่ในใจหรือไงดาเนียล" ริมฝีปากอวบอิ่มขยับเปรยขึ้นหลังได้ยินเสียงถอนหายใจของอีกฝ่าย คาเรนทำเพียงเหลือบมองด้วยหางตาก่อนเลื่อนสายตาวกกลับมาจดจ่อหน้าจอโทรศัพท์ในมือ บทละครเวทีที่เธอควรได้รับกลับไปตกอยู่ในมือคู่แข่งในวงการเสียได้ บ้าเอ๊ย!
|
|
|
|
Post by Daniel. on Apr 26, 2019 17:12:45 GMT 7
"เธอก็รู้ว่าปกติฉันไม่ว่าเธอแค่ในใจหรอก" ดาเนียลโต้กลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบ คล้ายกำลังทุ่มสมาธิอยู่กับการทำงานอย่างเดิม แม้ริมฝีปากจะขยับพูดถ้อยคำถากถางน้องสาวอยู่อย่างนั้น ขยับยกขาขึ้นไขว่ห้างก่อนจะเอนตัวพิงกับโซฟานุ่ม แน่นอนว่าเป็นความจริง น้องสาวเป็นหนึ่งในบุคคลที่ดาเนียลไม่ค่อยแยแสเท่าไหร่สำหรับการรักษาน้ำใจ ยังไงครอบครัวเราก็พูดกันตรงๆอยู่แล้วนี่นะ
"ถ้าเธอว่างขนาดมาเล่นเกมทายใจฉันล่ะก็ หัดเอาเวลาไปทำอะไรที่มีประโยชน์กว่านี้เถอะ" เอ่ยทั้งๆที่ยังไม่ได้เงยมองอีกฝ่าย "มันจะน่าสงสารไปหน่อยถ้าเธอจะมีอะไรแบบนี้เป็นกิจกรรมฆ่าเวลา"
|
|
karenxv
Karen
𝑲𝒂𝒓𝒆𝒏 𝑽𝒂𝒏𝒅𝒆𝒍𝒘𝒂𝒍 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛.
Posts: 58
|
Post by karenxv on Apr 26, 2019 18:03:20 GMT 7
คาเรนถอดถอนหายใจดังพรืดเมื่อวาจาถากถางของผู้เป็นพี่เริ่มขึ้น เธอไม่ได้รู้สึกตกใจในสิ่งที่ดาเนียลพ่นออกมาเรียกว่าเป็นความเคยชินเสียด้วยซ้ำ เรียวขายกขึ้นไขว่ห้างตามท่าทางอีกฝ่ายก่อนยกแก้วนมอุ่นขึ้นจิบ "โธ่ .. ดาเนียล" ลากเสียงขึ้นสูงราวกับจงใจจะเล่นสงครามประสาท
"ฉันน่ะมีเวลาว่างมากจนอยากจะสละให้แก่พี่ชายสุดที่รักบ้างเลยล่ะ" แสร้งยกมือทาบอกพร้อมสีหน้าเห็นใจปรากฎขึ้น "เห็นลูกชายคนโตที่เกิดมาเพื่อเป็นทาสรับใช้ทำงานให้แก่บริษัทโดยไม่มีวันหยุดพัก ในฐานะลูกรักอย่างฉัน.." ริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบลิปกลอสเหยียดยิ้มขึ้น "สงสารคุณจับใจเลยล่ะค่ะ"
จิ๊ปากอย่างหงุดหงิดใบหน้าเสแสร้งเล่นละครเมื่อครู่หายวับก่อนที่เธอจะกลับไปสนใจการดีลงานเดินแบบในกรุ๊ปส่วนตัวต่อ น่ารำคาญเป็นบ้า "อ้อ! แล้วส่วนกิจกรรมฆ่าเวลาที่มีประโยชน์ของฉันก็คงเป็นการตั้งคำถามที่ว่า"
.
.
.
"ลูกชายคนโตของโลเปซจะกลับไปทำหน้าที่ลูกที่ดีเมื่อไหร่ดีนะ หรือต้องรอให้โรเซ่เดียวดายจนถึงช่วงสุดท้ายของชีวิต"
|
|
|
|
Post by Daniel. on Apr 26, 2019 23:03:13 GMT 7
“ก็เห็นมีเธออยู่แล้วนี่ แม่ลูกรัก” ดาเนียลแค่นเสียง ไม่วายหยิบยกเรื่องโรเซ่มาพูดอีกจนได้ เงยหน้าขึ้นมาจากหน้าจอนิดหน่อยก่อนที่จะแสร้งทำเป็นไม่สนใจแล้วก้มลงทำงานดังเดิม “คาเรน ลูกสาวคนเก่งของโรเซ่ มีความสุขกับการเล่นละครครอบครัวแสนสุขดีมั้ยล่ะ, ถ้ามีก็ดีใจด้วยนะ เพราะฉันไม่ และไม่คิดจะสนใจด้วย“
“แน่นอนว่าฉันมีงานที่บริษัทจำเป็นต้องดูแลในฐานะประธานบริษัท” จงใจเน้นย้ำในคำสุดท้ายคล้ายกำลังกล่าวเสียดสีอีกคนอยู่ “ว่างหรือชีวิตไม่มีอะไรให้รับผิดชอบ แยกให้ออกล่ะ” เขาว่า นัยน์ตาสีเปลือกไม้ไล่ไปตามตัวอักษรแต่ละบรรทัด แค่นยิ้มแดกดันขึ้นบนริมฝีปาก “ลอยด์ไม่กล้ายกให้เธอเป็นหุ้นส่วนใหญ่ในบริษัทด้วยซ้ำ นี่น่ะเหรอลูกรัก?”
“แต่ฉันก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอก ทั้งที่ปลุกปั้นมากับมือ รักนักรักหนา สุดท้ายก็ไม่กล้าให้มันตกอยู่ในมือเธอ..” เอซหรี่ตาลงคล้ายกำลังครุ่นคิด “แบบนี้มันแปลว่ายังไงนะ?”
|
|
karenxv
Karen
𝑲𝒂𝒓𝒆𝒏 𝑽𝒂𝒏𝒅𝒆𝒍𝒘𝒂𝒍 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛.
Posts: 58
|
Post by karenxv on Apr 27, 2019 0:58:20 GMT 7
"ชู่.. ครอบครัวแสนสุขของฉันน่ะ ไม่ได้เสแสร้งหรอกนะ" เธอเหยียดยิ้มก่อนจะแสร้งส่ายหัวเนือยน้อยๆ "ลอยด์กับโรเซ่น่ะมอบความรักให้ฉันอย่างที่ควรจะพึงกระทำและฉันเองก็ตอบแทนท่านทั้งสองด้วยความรักที่จริงใจ ผิดกับนาย .. อืม .." เธอทำหน้าครุ่นคิดก่อนเอียงคอมองอีกฝ่าย "น่าเสียดายที่นายได้รับแต่การบังคับและการตีกรอบ"
"ส่วนเรื่องมรดกหรือหน้าที่การงานในบริษัทน่ะ" คาเรนหัวเราะก่อนจะยกนมขึ้นจิบหมดแก้ว "ฉันไม่หวังหรืออิจฉาอย่างที่นายกำลังทำอยู่ตอนนี้หรอกนะดาเนียล" สัตย์จริงตามที่เธอว่า การบริหารงานที่เอาแต่ปั้นหน้าอยู่กลางห้องประชุมน่ะเหรอ น่าเบื่อสิ้นดี เธอมีทางของตัวเองและทางที่เธอเลือกก็ทำเงินได้มหาศาลเลี้ยงตัวเองไปยันชาติหน้าได้เช่นกัน "ฉันไม่เคยนึกเสียใจที่ลอยด์ไม่มอบหน้าที่อันหนักอึ้งมาไว้บนบ่า หนำซ้ำฉันรู้สึกยินดีที่หน้าที่นั้นกลับเป็นนายต้องแบกรับ"
.
.
.
"สู้เข้านะท่านประธานท่าเรือโลเปซ" จีบปากจีบคออย่างน่าหมั่นไส้ก่อนจะล้วงหยิบกุญแจดอกเล็กขึ้นมาโชว์ "ส่วนฉันจะไปตามหาเบาะแสในคฤหาสน์นี้ต่อล่ะ น่าตื่นเต้นเป็นบ้า"
|
|
|
|
Post by Daniel. on Apr 27, 2019 7:04:51 GMT 7
“จะรอดูว่าอาชีพเต้นดินรำกินของเธอน่ะมันจะอยู่ได้อย่างที่ปากพูดรึเปล่า” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อไถ่ถามจริงๆ แต่หากคล้ายกับคมมีดทิ้งท้ายเสียมากกว่า เป็นการจบบทสนทนาที่ซ้ำซากอยู่แบบนี้ตั้งแต่ลอยด์ โลเปซลาจากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
“เที่ยวรื้อค้นข้าวของคนอื่นถือเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นของเธองั้นเหรอ” แสร้งส่ายหน้าพร้อมกับถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นท่าทางจีบปากจีบคอแบบนั้น “นี่เธอคิดว่ากำลังอยู่ในเกมหาสมบัติอยู่รึยังไง”
|
|
karenxv
Karen
𝑲𝒂𝒓𝒆𝒏 𝑽𝒂𝒏𝒅𝒆𝒍𝒘𝒂𝒍 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛.
Posts: 58
|
Post by karenxv on Apr 27, 2019 22:31:20 GMT 7
คาเรนกลอกตาอีกครั้ง ตั้งแต่เริ่มสนทนากับดาเนียลในห้องน้ี ไม่รู้ว่าเธอกลอกตาเป็นรอบเท่าไหร่แล้ว เธอขี้เกียจจะเถียงต่อเรื่องอาชีพหรือเรื่องการทำงานหรือสารพัดชีวิตส่วนตัวของเธอที่อีกฝ่ายเหน็บแนมอย่างสนุกปาก
หญิงสาวเปลี่ยนที่มานั่งข้างชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงที่เบาลงราวกับกลัวบุคคลอื่นจะได้ยิน "ฉันเจอกุญแจห้องไวน์ มันถูกซ่อนไว้ในลิ้นชักเคาน์เตอร์ประกอบอาหารของคุณพ่อบ้าน อันที่จริงฉันว่ามันก็เสียมารยาทแต่ .. นายไม่คิดสงสัยบ้างหรือว่าในคฤหาสน์หลังนี้มันมีอะไรทะแม่งๆอยู่"
|
|
|
|
Post by Daniel. on Apr 28, 2019 12:14:50 GMT 7
“...” ถอนหายใจออกมาแผ่วเบา “ไวน์แดง 12–18 องศา ส่วนไวน์ขาวต้อง 6–12, ถ้าเธอจะเข้าไป ห้ามปรับอะไรมั่วซั่ว” เขาเงยหน้าขึ้นมาจากหน้าจอขณะที่กวาดสายตาจบบรรทัดสุดท้าย จะบอกว่ามันเป็นแค่เรื่องประหลาดกับข้อมูลที่ไร้ที่มาที่จู่ๆก็ผลับขึ้นมาในหัวก็ได้ อันที่จริงเขาก็แค่กลัวว่าน้องสาวจะไปทำอะไรวุ่นวายก็เท่านั้น
“แต่ถ้าเป็นศพ เห็นเขาบอกว่า -2 น่ะกำลังดี..” พูดด้วยเสียงเอื่อยทั้งที่เนื้อหาในวาจากลับเป็นตลกร้ายซะได้ “ฉะนั้นอย่าพึ่งไปโชว์กุญแจแบบนี้ให้คนอื่นเขาล่ะ เดี๋ยวเธออาจจะได้เปลี่ยนห้องนอนแบบกระทันหัน”
|
|
