|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on Apr 25, 2019 21:31:19 GMT 7
·.·´¯`·.·★ Duo - RP 3 with VIVIANA ★·.·´¯`·.·★
❄️ This is how it starts ❄️
#VDWxRYNN
ในที่สุดฉันก็มาถึงคฤหาสน์ใหญ่ยักษ์หลังนี้จนได้ หลังจากตามคุณพ่อบ้านไปที่ห้องส่วนตัวซึ่งก็ใหญ่โตมโหฬารยิ่งกว่าบ้านทั้งหลังของฉันอี๊ก ฉันก็ทิ้งร่างลงบนที่นอนนุ่มและอบอุ่นก่อนจะเผลอม่อยหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง
"กรี๊ด!!! ออกไปนะ" ฉันสะดุ้งเฮือกขึ้นมาบนที่นอน ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายยังคงเต้นโครมคราม เหตุการณ์ในวันนั้นหวนกลับมาอีกครั้ง วันที่ไอเดนพายัยผู้หญิงนั่นมาที่บ้าน มือเรียวคว้าเอาเหยือกน้ำที่ตั้งอยู่ไม่ไกลมารินในแก้ว ก่อนที่ฉันจะปล่อยให้ของเหลวไหลผ่านลำคออันแห้งผากเข้าไป
"ไปเดินเล่นสักหน่อยดีกว่าเรา" ฉันคิดได้แบบนั้นก่อนจะตัดสินใจออกจากห้อง แล้วก็ถามไถ่คุณพ่อบ้านถึงสถานที่ที่ฉันพอจะใช้สงบจิตสงบใจได้ ซึ่งเขาก็แนะนำฉันมาที่สวนหย่อมแห่งนี้นั่นเอง
ทัศนียภาพสีเขียวทำให้รู้สึกสบายตา แล้วก็สงบได้จริงๆ ฉันเดินเดินน่องอย่างไม่เร่งรีบ แวะดูต้นไม้ต้นนู้นนี้ ดอกไม้ดอกนี้ที จนกระทั่งไปพบร่างระหงษ์ของหญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังอยู่หลังกระดานวาดภาพ ด้วยความสนใจและนิสัยชอบทักทายผู้อื่นของฉัน ทำให้ฉันอดใจที่จะเดินไปทักทายเธอไม่ได้จริงๆ
"สวัสดีค่ะ คุณวาดภาพสวยจังเลย" ฉันเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมกับโปรยยิ้มให้เจ้าหล่อน
|
|
|
Post by ❥ VIVIAN on Apr 27, 2019 12:06:36 GMT 7
อาศัยช่วงเวลาฟ้าสางออกมาทำสิ่งที่ตนถนัดและผ่อนคลายที่สุด ผืนผ้าขาวสะอาดวางบนไม้ตั้งกลางสวนหย่อน หญิงสาวนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเตี้ยแบบพับเก็บได้ โดยมีถาดรองสีถือไว้บนฝ่ามือขาวซีด อีกข้างกำลังตวัดปลายข้อมือให้สีน้ำมันบนปลายพู่กันแแต่งแต้มลงบนผ้าขาวจนกลายเป็นภาพของผืนหญ้าและฟ้าครามท่ามกลางธรรมชาติ
เสียงไม่คุ้นหูเรียกให้การวาดหยุดชะงักลง วิเวียน่าผินหน้าหาผู้มาใหม่ รอยยิ้มบางคลี่ออกอย่างนุ่มนวล มือค่อยๆวางพู่กันลงบนถาดสี "สวัสดีเช่นกันค่ะ" พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อเล็กน้อยเมื่อถูกเอ่ยชม ปลายนิ้วเกลี่ยปอยผมขึ้นทัดหู ใบหน้าส่ายไปมาน้อยๆจนแทบไม่ขยับ "ไม่หรอกค่ะ ก็วาดไปเรื่อยเปื่อยเสียมากกว่า"
"...ฉัน วิเวียน่า แวนเดอร์วัล, ยินดีที่ได้พบค่ะ" เอ่ยแนะนำตนพลางยื่นมือข้างที่ไม่เลอะออกไปเชิงทักทาย นามสกุลของพ่อถูกละไว้ไม่พูดออกไปเมื่อมันดูไม่จำเป็นที่ต้องพูดออกมาสักเท่าไร
|
|
|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on Apr 27, 2019 12:13:44 GMT 7
"รินน์ค่ะ ไคอา รินน์ โรเวนสไตน์ พอดีเป็นคุณแม่ของฉันน่ะค่ะที่เป็นแวนเดอร์วัล ส่วนฉันใช้นามสกุลของพ่อ"
ฉันเองก็ส่งมือไปที่เบื้องหน้าก่อนจะจับกับมือเรียวของวิเวียน่าเป็นการทักทาย ด้วยความที่เป็นคนไม่ถือตัวแล้วก็ใช้ชีวิตราวกับชาวบ้านธรรมดาๆมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ฉันหย่อนสะโพกลงนั่งบนพื้นหญ้าข้างๆหญิงสาวโดยไม่กลัวเปรอะเปื้อน
"คุณวิเวียน่าถ่อมตัวเกินไปแล้วค่ะ ฉันคิดว่า หากภาพนี้ถูกแต่งแต้มจนเสร็จเมื่อไหร่ มันจะต้องได้ไปแขวนอยู่ในอาร์ทแกลอรี่ของคฤหาสน์แน่ๆ"
ฉันเอ่ยให้กำลังใจเจ้าหล่อนปิดท้ายไปพร้อมกับรอยยิ้มอีกด้วย
|
|
|
Post by ❥ VIVIAN on Apr 27, 2019 12:29:47 GMT 7
"ตายแล้ว อย่านั่งพื้นเลยค่ะ มาทางนี้ดีกว่า" การที่อีกฝ่ายนั่งพื้นในขณะที่หล่อนนั่งเก้าอี้มันดูไม่ดีเอาเสียเลย วิเวียน่าผุดลุกขึ้น แตะปลายข้อศอกรินน์ให้ลุกตามเพื่อเดินไปนั่งตรงม้านั่งสีขาวสะอาดใกล้ๆกัน
"คุณวิเวียน่าถ่อมตัวเกินไปแล้วค่ะ ฉันคิดว่า หากภาพนี้ถูกแต่งแต้มจนเสร็จเมื่อไหร่ มันจะต้องได้ไปแขวนอยู่ในอาร์ทแกลอรี่ของคฤหาสน์แน่ๆ"
"โอ อย่าเลยค่ะ วาดในสวนเขา แล้วจะเอาไปแปะไว้บนผนังบ้านเขาอีก คงแปลกพิลึก" น้ำเสียงหวานใสกลั้วหัวเราะเล็กน้อยเมื่อคิดภาพตามสิ่งที่ตนพูดออกไป "แต่หากคุณรินน์ชอบ ถ้าภาพเสร็จดีแล้ว ฉันให้คุณเป็นของขวัญสำหรับการพบเจอกันในครั้งนี้ดีไหมคะ ไหนๆเราก็เป็นญาติกันทั้งที"
|
|
|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on Apr 28, 2019 12:25:58 GMT 7
ฉันไม่ได้คิดมากกับการนั่งพื้นนี่นา แต่ดูเหมือนวิเวียน่าจะตกใจน่าดูที่ฉันทิ้งตัวแหมะลงไปแบบนั้น สุดท้ายเธอก็เลยชักชวนให้ฉันมานั่งที่ม้านั่งด้วยกันแทน
"เอ๋!? ให้ฉันเหรอคะ"
ฉันชี้หน้าตัวเองด้วยความประหลาดใจ ภาพวาดที่ดูสวยงามแบบนี้ต้องขายได้ราคาแพงแน่ๆ แต่วิเวียน่าจะยกให้กับฉันฟรีๆแบบนี้...
"ฉันคิดว่าควรจะทำอะไรให้คุณวิเวียน่าเป็นการตอบแทนแล้วล่ะ ภาพวาดดูมีราคาแบบนี้ ยกให้ฉันฟรีๆ มันจะดูเอาเปรียบกันเกินไปน่ะสิคะ"
จริงอยู่ว่าฉันเห็นคุณค่าของศิลปะ และไม่คิดจะนำไปขายต่ออยู่แล้วหากหญิงสาวจะมอบให้จริงๆ แต่ใช่ ฉันเกรงใจเธอเอามากๆเลยล่ะ
|
|