|
|
Post by Admin on May 2, 2019 12:00:51 GMT 7
ท่าทีที่แปลกไปของชายหนุ่มสะดุดตาหญิงสาวผู้บอบบางอย่างวิเวียนให้เดินเข้ามาทักทาย
รอยยิ้มดูฝืนธรรมชาติส่งออกไปพร้อมคำกล่าวทักทาย
ก่อนที่หัวข้อบทสนทนาจะเข้าสู่เรื่องลี้ลับแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นภายในตัวคฤหาสน์หลังนี้
จอร์แดนเล่าเรื่องคร่าวๆ เกี่ยวกับเปียโน กุญแจ และสิ่งของที่เขาพบเจอในห้องซักรีด
ใบเสร็จกับจำนวนมูลค่าเงินที่สูงมหาศาลจนน่าสงสัย ถึงแวนเดอวัลจะทำธุรกิจเกี่ยวกับการส่งออกก็ตาม
สีหน้าของวิเวียนน่าเองก็ไม่สู้ดีนัก เรื่องราวถูกแลกเปลี่ยนแก่กันระหว่างทางเดินมายังห้องโฮมเธียร์เตอร์
ร่างสูงของชายหนุ่มมาหยุดยังตรงหน้าโปรเจคเตอร์กลางห้อง
[สำรวจโปรเจคเตอร์กลางห้อง]
ภาพนิ่งค้างอยู่เช่นนั้นราวกับว่าวิดีโอนี้ไม่ได้มีเรื่องผิดปรกติอะไรเกิดขึ้นภายในห้อง ก่อนที่บานประตูภายในคลิปจะเปิดออกตอนเวลา 00:02:37 ร่างหญิงสาวคนหนึ่งถูกผลักเข้ามาในห้อง คุณได้ยินเสียงเธอร้องไห้สะอึกสะอื้นปนกับเสียงวอนขอความเมตตา เห็นสองมือที่ยกขึ้นราวกับยอมแพ้ ก่อนที่บานประตูจะปิดลงพร้อมกับร่างของชายในเครื่องแบบตำรวจเดินตามเข้ามา
คุณเห็นเขายกเท้าที่ยังสวมรองเท้าหนังปลายแหลมถีบเข้าที่กลางอกเธอ ร่างบอบบางของหญิงสาวกลิ้งหลุนไปหยุดที่ปลายเตียง เธอพยุงกายสั่นเทาขึ้น ก่อนที่เขาจะปราดเข้ามาหาอีกครั้ง
ภาพตรงหน้าตัดไปตอนที่ทั้งคู่อยู่บนเตียง เรือนร่างเปล่าเปลือยไร้อาภรณ์สองร่างกำลังดำเนินกิจกามอย่างหฤหรรษ์ ดูเหมือนว่าความหฤหรรษ์จะเป็นของชายคนนั้นแต่เพียงผู้เดียวเมื่อคุณเห็นสีหน้าเจ็บปวดอย่างสุดแสนของหญิงสาว ริมฝีปากอ้ากว้างกรีดร้องผสานกับเสียงหัวเราะอย่างรื่นเริงของเขา เนื้อตัวของเธอมีรอยฟกช้ำเป็นด่างดวง บนพื้นเตียงนอนยับย่นปรากฏคราบสีคล้ำสาดเป็นวงกว้างตรงจุดที่อยู่กึ่งกลางระหว่างเรียวขาสองข้างของเธอพอดี
ภาพในวิดีโอยังดำเนินต่อไปจนถึงจุดที่ฝ่ายชายเสร็จสม และหญิงสาวก็ดูราวจะแตกสลายได้ทุกขณะ ฝ่ามือของเขาบีบเข้าที่ลำคอของเธออีกครั้ง ร่างผอมบางบนเตียงดิ้นเร่าอย่างคนที่ใกล้จะหมดลมหายใจทุกที
...ก่อนที่เธอจะแน่นิ่งไป
ภาพวิดีโอหยุดลงหลังจากที่ชายในเครื่องแบบดังกล่าวแต่งตัวเสร็จแล้วเดินออกไปจากห้อง เหลือทิ้งไว้เพียงร่างของหญิงสาวที่นอนแน่นิ่ง นัยน์ตาเบิกโพลง
[คุณได้ดูวิดีโอกล้องวงจรปิดเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2000] |
|
|
|
Post by ❥ VIVIAN on May 4, 2019 23:28:19 GMT 7
@ WITH ALL VANDERWAL's MEMBER
พวกหล่อนทั้งหมดเดินเกาะกลุ่มกันกลับมาที่นี่อีกครั้งเมื่อสิ่งได้ที่ต้องการครบแล้วสำหรับการไขรหัสปริศนาภาพสัญลักษณ์ที่บางคนได้เข้ามาเจอก่อนหน้านี้ [เดินไปสำรวจห้องที่อยู่สุดทางเดิน] ก่อนที่ใครสักคนที่เคยมาแล้วจะชี้ให้เห็นถึงประตูเล็กๆซ่อนอยู่ตรงนั้น [สำรวจประตูเล็ก]
|
|
|
|
Post by Admin on May 5, 2019 13:00:02 GMT 7
@ WITH ALL VANDERWAL's MEMBER
พวกหล่อนทั้งหมดเดินเกาะกลุ่มกันกลับมาที่นี่อีกครั้งเมื่อสิ่งได้ที่ต้องการครบแล้วสำหรับการไขรหัสปริศนาภาพสัญลักษณ์ที่บางคนได้เข้ามาเจอก่อนหน้านี้ [เดินไปสำรวจห้องที่อยู่สุดทางเดิน] ก่อนที่ใครสักคนที่เคยมาแล้วจะชี้ให้เห็นถึงประตูเล็กๆซ่อนอยู่ตรงนั้น [สำรวจประตูเล็ก]บานประตูดังกล่าวถูกเข้ารหัสไว้
พวกคุณทั้งคอมมูมีสิทธิ์หมุนรหัสเพียง 2 ครั้งเท่านั้น
(ทุกคน = 2 ครั้งรวมกัน ไม่ใช่คนละ 2 ครั้ง)
หากหมุนผิด ประตูบานนี้จะปิดตายจนกระทั่งจบคอมมู
รหัสที่ใช้หมุน
วิธีหมุน
วาดรูปลงกระดาษหรือโทรศัพท์แล้วอัพรูปโพสต์ลงรีพลายตามปรกติ |
|
|
|
Post by 𝑨𝒍𝒆𝒙𝒊𝒔 on May 5, 2019 13:47:13 GMT 7
"สัญลักษณ์พวกนี้ ผมว่าผมเคยเห็น" เขาโพล่งขึ้นเมื่อทุกคนพากันรุมให้ความสนใจกับประตูเล็กๆ ที่เข้ารหัสไว้อยู่ "ในห้องเก็บของเมื่อกี้มีรูปวาดของใครสักคน มีสัญลักษณ์อยู่บนภาพด้วย ไม่รู้จะเกี่ยวกันไหม แต่รู้สึกจะเป็น.. สี่เหลี่ยมถ้าผมมองไม่ผิด อ้อ แล้วก็มีข้อความข้างใต้เขียนไว้ว่า Paco D. Vanderwal
1921 - 1964 ด้วยครับ"
|
|
|
|
Post by JORDAN on May 5, 2019 13:53:27 GMT 7
ภายในห้องโฮมเธียเตอร์ขนาดใหญ่ ดูเล็กลงไปทันตาเมื่อสมาชิกแวนเดอวัลทุกคนมารวมตัวกัน
ใบหน้าของแต่ละคนในยามนี้ไม่เหลือร่องรอยความปรีดาเหมือนครั้งแรกที่พบอีกต่อไป
ความเคร่งเครียดทำให้บรรยากาศยิ่งแย่ โดยเฉพาะเมื่อมีปริศนาชิ้นใหม่ปรากฏมาา
เสียงถอนหายใจเป็นของเขา แสงจากโทรศัพท์สาดไปรอบๆ แล้วมาหยุดที่รหัสลับ
ภาพคุ้นทำให้ชายหนุ่มโพล่งขึ้นมา ""ผมเคยเห็นเครื่องหมายพวกนี้" ย้อนหาความทรงจำที่หลบซ่อนแล้วดึงมันออกมา
"ในรูปภาพ พวกรูปภาพต่างๆ ในห้องบรรพบุรุษเรา พวกคุณเคยผ่านตากันบ้างไหม" |
|
|
|
Post by Payton on May 5, 2019 14:46:24 GMT 7
เพย์ตันตามมาทีหลังอีกเช่นเคย ครั้งนี้เขากลับไปหยิบของบางอย่างออกมาจากห้อง ของที่เขาเจอในช่วงวันแรกๆ ที่เข้ามาบ้านนี้ เด็กหนุ่มเดินไปสมทบกับญาติคนอื่นระหว่างที่พวกเขากำลังพูดถึงเรื่องภาพของบรรพบุรุษตระกูลเรา
|
|
|
|
Post by Daniel. on May 5, 2019 14:48:57 GMT 7
“ ![]() ฉันพอเห็นมาบ้าง” เขาพยักหน้า นิ้วมือเลื่อนหมุนตัวป้อนรหัสตามที่ตนและทุกคนลงความเห็นกันเอาไว้ระหว่างทางมาถึงที่นี่ หวังว่ามันจะใช้ได้นะ |
|
|
|
Post by Jolene G. on May 5, 2019 15:07:52 GMT 7
เหมือนญาติคนหนึ่งกำลังหมุนรหัสผ่านตรงหน้าประตูเล็กอยู่ โจลีนน์ขยับไปยืนข้างรินน์ ผู้มีศักดิ์เป็นหลานสาวของหล่อน มือเรียวล้วงมือเข้าในกระเป๋าเสื้อหยิบสมาร์ทโฟนของตนออกมา
“น้องรินน์ ยังไงพี่ฝากมือถือไว้กับน้องนะคะ เผื่อได้ใช้”
หล่อนเอ่ยพูดเสียงเบาพอให้ได้ยินกันแค่สองคน ก่อนจะจับมือบางขึ้นแล้ววางสมาร์ทโฟนลงไปให้
|
|
|
|
Post by Admin on May 5, 2019 15:28:20 GMT 7
|
|
|
|
Post by julian on May 5, 2019 15:38:25 GMT 7
จูเลียนมองหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองที่โชว์หราว่าเหลือแบตเตอรี่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น คิ้วเข้มขมวดเป็นปมด้วยความกังวล
”ผมอยากให้พวกคุณปิดโทรศัพท์ของตัวเอง… ห้องใต้ดินคงมืดกว่าด้านบน ถ้าพวกเราแชร์แสงไฟจากมือถือกัน คงจะอยู่ด้านล่างได้นานกว่า…” ไม่ต้องพูดถึงเรื่องน้ำท่วม เพียงแค่การเดินอยู่ในความมืดมันก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาตายได้แล้ว
เขากดปิดเครื่องของตน ยืมแสงไฟจากแฟลชมือถือของดาเนียลที่ลงไปก่อนแล้วในการ [เดินเข้าไปด้านหลังบานประตู]
|
|
|
|
Post by Kaia ‘Rynn’ Rovenstine on May 5, 2019 15:45:14 GMT 7
ฉันรับโทรศัพท์มือถือมาจากพี่โจลีนน์ก่อนจะพยักหน้ารับพร้อมกับบีบมือเรียวของผู้มีศักดิ์เป็นป้าเบาๆ
ประตูเปิดออกทันทีหลังได้รับการป้อนรหัสที่ถูกต้อง ฉันปิดมือถือของตัวเองเพื่อสำรองแบต ก่อนจะหยิบมือถือของพี่โจลีนน์ขึ้นมาเปิดส่องทางต่อแทน แล้วจึง
[เดินเข้าไปด้านหลังบานประตู]
ตามคุณจูเลียน
|
|
|
|
Post by 𝑨𝒍𝒆𝒙𝒊𝒔 on May 5, 2019 15:50:27 GMT 7
เมื่อเห็นว่าประตูถูกเปิดออกแล้ว อเล็กซิสก็ยกมือถือของเขาขึ้นมาดูทันที การลงไปในห้องมืดๆ คงไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่ถ้าแบตของเขาจะหมดกลางคัน ชายหนุ่มปิดมือถือลงก่อนจะ [เดินเข้าไปด้านหลังบานประตู]
|
|
|
|
Post by ❥ VIVIAN on May 5, 2019 15:51:30 GMT 7
ร่างบางยืนเกาะกลุ่มร่วมกับทุกคนหน้าบานประตูที่เปิดออก วิเวียน่าพยักหน้าเห็นด้วยกับคำบอกกล่าวของจูเลียนพลางจัดการกดปิดมือถือของตนให้เรียบร้อย ขยับไปหาอเล็กซ์พลางจับแขนอีกฝ่ายไว้หลวมๆ เท้าค่อยๆก้าวเดินตามไป— หวังว่าหล่อนจะตัดสินใจไม่ผิดหรอกนะ
[เดินเข้าไปด้านหลังบานประตู] |
|
|
|
Post by Payton on May 5, 2019 16:31:57 GMT 7
เพย์ตันปิดมือถือของเขาทันทีก่อนที่จะหย่อนใส่กระเป๋าเสื้อ ถ้าเผื่อว่าเกิดน้ำท่วมถึงเอวขึ้นมาอย่างน้อยโทรศัพท์เขาก็ไม่เปียกน้ำ เด็กหนุ่มเดินตามคนอื่นๆ ไปในทางที่มืดๆ น่ากลัวๆ ใจนึงก็นึกขยาด นี่มันอะไรกันวะเนี่ย [เดินเข้าไปด้านหลังบานประตู]
|
|
