|
|
Post by julian on May 1, 2019 12:05:59 GMT 7
ห้องสมุดยังไม่แตกต่างจากความทรงจำของเมื่อวันก่อนนัก อาจจะเพราะว่าวันนี้อยู่กับหนังสือมานานเกินพอแล้ว จู่ๆ จูเลียนก็รู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะสำรวจต่อ ชายหนุ่มหันหลัง เดินออกจากห้องสมุดไปเสียดื้อๆ
|
|
|
|
Post by Admin on May 1, 2019 12:17:58 GMT 7
- สำรวจ 12 -
คิ้วเรียวมุ่นเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อพบรอยจาง ๆ จนแทบจะมองไม่เห็นบนพื้นไม้ ก่อนจะเลื่อนสายตากลับขึ้นมองชั้นหนังสืออีกด้าน แล้วทำเหมือนกับด้านซ้ายมือไม่มีผิด
[สำรวจด้านขวามือ]
เป็นอย่างที่คุณคิด ด้านขวามือของตู้หนังสือมีสลักซ่อนอยู่
และมันอยู่สูงเกินกว่าที่ตาของคนทั่วไปจะมองเห็น หากเขาไม่รู้มาก่อนว่ามีช่องลับอยู่ด้านหลังน่ะนะ
คุณเอื้อมมือดึงสลักลง ตู้หนังสือเคลื่อนออกด้านข้าง เปิดทางให้แก่คุณ
[เดินเข้าไป] หรือ [หันหลังกลับ]
|
|
|
|
Post by Jolene G. on May 1, 2019 15:58:00 GMT 7
- สำรวจ 13 : ห้องสมุดใหญ่ -
"บ้าหน่า.."
โจลีนน์พึมพำกับตัวเองอย่างไม่คิดว่าจะเจอสลักแล้วสามารถเปิดช่องลับออกมาได้จริง ๆ พอเห็นมันเปิดออกหัวใจหล่อนก็เต้นตุ้มต่อมไปเหมือนกัน
'ถ้าเดินเข้าไปแล้วจะเจออะไรกันนะ'
หล่อนยืนนิ่งค้างอยู่ตรงนั้นพักใหญ่เพื่อใช้ความคิด แขนเรียวยกกอดอกไขว้กันไว้ ความกลัวกับความอยากรู้อยากเห็นกำลังถกเถียงกันอย่างออกรสภายใต้ใบหน้าอันเคร่งขรึมกว่าปกติ ในที่สุดความกลัวสามารถเอาชนะความอยากรู้อยากเห็นไปได้อย่างเฉียดฉิว โจลีนน์กลัวเหลือเกินว่า หากเดินเข้าไปแล้วเกิดอันตรายถึงชีวิตขึ้นมา ใครจะเป็นดูแลแม่กันเล่า หล่อนถอนหายใจแผ่วเบาพร้อมยกมือโยกสลักอันเดิมซ้ำ หวังให้มันปิดลงเหมือนเดิม
[หันหลังกลับ] |
|
|
|
Post by Admin on May 1, 2019 16:24:35 GMT 7
- สำรวจ 13 : ห้องสมุดใหญ่ -
"บ้าหน่า.."
โจลีนน์พึมพำกับตัวเองอย่างไม่คิดว่าจะเจอสลักแล้วสามารถเปิดช่องลับออกมาได้จริง ๆ พอเห็นมันเปิดออกหัวใจหล่อนก็เต้นตุ้มต่อมไปเหมือนกัน
'ถ้าเดินเข้าไปแล้วจะเจออะไรกันนะ'
หล่อนยืนนิ่งค้างอยู่ตรงนั้นพักใหญ่เพื่อใช้ความคิด แขนเรียวยกกอดอกไขว้กันไว้ ความกลัวกับความอยากรู้อยากเห็นกำลังถกเถียงกันอย่างออกรสภายใต้ใบหน้าอันเคร่งขรึมกว่าปกติ ในที่สุดความกลัวสามารถเอาชนะความอยากรู้อยากเห็นไปได้อย่างเฉียดฉิว โจลีนน์กลัวเหลือเกินว่า หากเดินเข้าไปแล้วเกิดอันตรายถึงชีวิตขึ้นมา ใครจะเป็นดูแลแม่กันเล่า หล่อนถอนหายใจแผ่วเบาพร้อมยกมือโยกสลักอันเดิมซ้ำ หวังให้มันปิดลงเหมือนเดิม
[หันหลังกลับ] [ประตูกลปิดลงตามเดิม] |
|
|
|
Post by Daniel. on May 1, 2019 21:51:43 GMT 7
w/ Peyton. “ตรงนี่แหละ” ดาเนียลเอ่ยขึ้นเมื่อปลายรองเท้าหนังเหยียบย่างอยู่บนพื้นไม้หรูของห้องสมุดโซนที่ว่า มือเอื้อมเข้าไปกดสลัก กระตุ้นกลไกให้เผยถึงปริศนาที่หลบซ่อนอยู่เบื้องหลังชั้นหนังสือ เอี้ยวศรีษะหันมองเจ้าเด็กเพย์ตันที่เดินตามมาด้านหลังอย่างพินิจพิเคราะห์ ถ้ามันเป็นรหัสที่ถูกต้อง ก็หมายความว่าเจ้าเด็กนี่ เป็นประโยชน์มากที่เดียว ไม่เสียหายถ้าจะลองเสี่ยง “รหัสของเธอว่ายังไงนะ A-Z-U-L ใช่มั้ย?”
[ป้อนรหัส A Z U L ตามลำดับ] |
|
|
|
Post by Payton on May 1, 2019 22:23:57 GMT 7
เพย์ตันยืนมองแดเนียลกดรหัสตามที่เขาบอก เด็กหนุ่มหวังว่ามันจะได้ผล เขากวาดตามองรอบบริเวณขณะรอให้กลไกทำงานตามหน้าที่ของมัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขามาที่นี่
|
|
|
|
Post by Admin on May 2, 2019 0:03:11 GMT 7
|
|
|
|
Post by ❥ VIVIAN on May 2, 2019 20:02:43 GMT 7
สถานที่นัดพบงั้นหรือ...
วิเวียน่าและจอร์แดนตัดสินใจแยกกันหาเพื่อประหยัดเวลา หากใครเจอสิ่งใดค่อยเรียกอีกฝ่ายตามมาดูด้วยกัน [สำรวจชั้นหนังสือฝั่งตะวันออก]
|
|
|
|
Post by JORDAN on May 2, 2019 20:09:41 GMT 7
หางตาเหลือบมองรูปวาดสีน้ำมันแขวนอยู่เหนือศีรษะ ก่อนจะละสายตาไปมองหญิงสาวผู้มาด้วยกัน
เริ่มลงมือค้นหาในส่วนของชั้นหนังสือฝั่งตะวันตก จอร์แดนไม่รอช้าที่จะควานหาในฝั่งทิศใต้เช่นกัน เผื่อจะเจอเงื่อนงำอะไรเพิ่ม [สำรวจชั้นหนังสือฝั่งใต้] |
|
|
|
Post by cain on May 2, 2019 20:44:47 GMT 7
w/ Julian
หลังจากออกจากห้องพักของพ่อบ้าน คาอินก็หวนนึกถึงจดหมายฉบับหนึ่งที่ตนพบในห้องสนามบาสมาได้ จริงๆ เธอไม่ได้อยากไปสอดรู้สอดเห็นอะไรหรอกนะนอกจากเรื่องลูกอม แต่หลังจากเหตุการณ์แปลกๆ ลึกๆ ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยและกิริยาที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาวเธอสัมผัสได้ถึงบรรยากาศลึกลับที่ชวนคลื่นไส้ ดวงตาเรียวหรี่ลงวูบหนึ่งอย่างใช้ความคิด เธอไม่รู้ว่าคนข้างกายรู้เรื่องจดหมายนั่นหรือเปล่า และเธอก็ไม่อยากทำให้อีกฝ่ายหวาดกลัวและแน่นอนที่สุดคือเธอไม่ไว้ใจอีกฝ่าย แต่อย่างน้อยการพาอีกคนมาก็ทำให้เธอโล่งใจไปเปราะหนึ่งได้ว่าหากเจอเหตุการณ์ไม่คาดคิดอะไรขึ้นมาเธอจะไม่ใช่ผู้ประสบคนเดียวแน่นอน
'สอดไว้ที่ห้องสมุดงั้นเหรอ'
เธเดินเข้ามาห้องสมุดพร้อมกับชายหนุ่มที่เธอฉวยมือเขาออกมาเดินดุ่มๆ มายังห้องกว้างก่อนจะหันไปยิ้มกว้างให้และมองไปยังชั้นหนังสือขณะที่จับมืออีกฝ่ายไว้แน่น
[สำรวจชั้นหนังสือฝั่งตะวันออก]
|
|
|
|
Post by julian on May 2, 2019 20:51:25 GMT 7
มือเล็กกว่าที่จับเขาแน่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างจนใจ เขาเดินตามเธอไปอย่างช่วยไม่ได้ “คุณจะมาหาอะไรที่นี่…”
จากจดหมายฉบับนั้นในล็อคเกอร์และความรู้สึกส่วนตัวของเขาด้วย ห้องสมุดฟังดูเป็นสถานที่ที่อันตรายขึ้นมา นอกจากนั้น จูเลียนก็เอียนกับหนังสือเต็มทนแล้วด้วย เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าจะเกลี้ยกล่อมอย่างไรให้หญิงสาวยอมเชื่อฟัง
|
|
|
|
Post by Admin on May 2, 2019 21:24:21 GMT 7
หางตาเหลือบมองรูปวาดสีน้ำมันแขวนอยู่เหนือศีรษะ ก่อนจะละสายตาไปมองหญิงสาวผู้มาด้วยกัน
เริ่มลงมือค้นหาในส่วนของชั้นหนังสือฝั่งตะวันตก จอร์แดนไม่รอช้าที่จะควานหาในฝั่งทิศใต้เช่นกัน เผื่อจะเจอเงื่อนงำอะไรเพิ่ม [สำรวจชั้นหนังสือฝั่งใต้] ชั้นหนังสือฝั่งใต้ประกอบด้วยงานวิจัยต่างๆ ที่มีประโยชน์
รวมไปถึงสำเนาของหนังสือประกอบการเรียนวิชาสำคัญที่สอนในมหาวิทยาลัยด้วย
[ยังไม่พบอะไร] |
|
|
|
Post by Admin on May 2, 2019 21:39:43 GMT 7
สถานที่นัดพบงั้นหรือ... วิเวียน่าและจอร์แดนตัดสินใจแยกกันหาเพื่อประหยัดเวลา หากใครเจอสิ่งใดค่อยเรียกอีกฝ่ายตามมาดูด้วยกัน [ สำรวจชั้นหนังสือฝั่งตะวันออก] ชั้นหนังสือฝั่งตะวันออกประกอบไปด้วยหนังสือประเภทสิ่งลี้ลับ นวนิยายเกี่ยวกับความลึกลับในธรรมชาติ
รวมไปถึงความเชื่อต่างๆ ตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ที่ถูกรวบรวมมาไว้เป็นรูปเล่ม
[ยังไม่พบอะไร] |
|
|
|
Post by JORDAN on May 2, 2019 21:48:31 GMT 7
เพราะไม่เจออะไรเขาเลยเบี่ยงตัวไปอีกทางนึง เพื่อรื้อหาของที่พอจะเป็นประโยชน์ [สำรวจชั้นหนังสือฝั่งตะวันตก] |
|
|
|
Post by julian on May 2, 2019 21:50:51 GMT 7
จูเลียนมองเห็นหญิงสาวผอมบางอีกคนที่เพิ่งเล่าเรื่องผีกลางโต๊ะทานอาหารไปเมื่อวันก่อน สัญชาตญาณสั่งให้เขาแกะมือของหญิงสาวที่ติดหนึบอยู่กับเขาออก จากนั้นก็หนีไปไหนก็ได้ให้พ้นๆ ตรงนี้ “ผมว่าเราควรจะแยกกันสำรวจ” เขาตัดบทเรียบๆ จากนั้นก็เดินผ่านหญิงสาวไป [สำรวจชั้นหนังสือฝั่งตะวันตก] โดยไม่สนใจคำพูดที่ตามมา
ถึงจะไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติ แต่ความแปลกประหลาดของคฤหาสถ์ก็ทำให้เขาอยากจะเซฟตัวเองไว้ก่อน หญิงสาวผอมบางคนนั้นดูจะเป็นคนที่โชคร้ายพอสมควร ถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากจะเลี่ยง
ทีนี้… จดหมายฉบับนั้น… สอดไว้ที่เดิมในห้องสมุดสินะ ‘จะเป็นผู้คอยรับไว้ ไม่ให้เธอร่วงหล่น’ ไม่แน่ว่าเป็นชื่อหนังสือหรือปริศนาอะไร จูเลียนตีความไปก่อนว่ามันเป็นอย่างแรก
|
|
|
|
Post by Daniel. on May 2, 2019 21:51:09 GMT 7
ดาเนียลกลับออกมาจากทางเดินด้านหลังฉันหนังสือด้วยอาการคัดจมูก หูตาแดงก่ำ ทั้งยังน้ำตาที่ยังไหลออกมาไม่หยุดเพราะอาการระคายเคือง, เขายังมีของที่อยากจะหาให้เจอ
จะเป็นผู้รับไว้ไม่ให้เธอร่วงหล่น จะต้องเป็นชื่อหนังสือแน่ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นแรงจูงใจที่ทำให้ดาเนียลอยากจะเห็นเล่มหนังสือขึ้นมา, อยากจะรู้มากกว่าที่ในจดหมายพวกนั้นเขียนเอาไว้ ถึงแม้การค้นข้าวของของผู้อื่นและการแอบอ่านจดหมายส่วนตัวของผู้อื่นจะไม่ใช่เรื่องที่สมควรเท่าไหร่ตามที่เขาบอกคาเรน แต่จะให้ทำยังไงได้ ดาเนียลรีบตรงดิ่งไปยังชั้นหนังสือฝั่งตะวันออก วิเคราะห์จากชื่อหนังสือแล้ว สมควรที่จะถูกจัดอยู่ในหมวดนวนิยายสินะ [สำรวจชั้นหนังสือฝั่งตะวันออก] |
|
|
|
Post by Admin on May 3, 2019 9:15:07 GMT 7
THU 2, May 2019
19:00 O' Clock @ห้องสมุดใหญ่, คฤหาสน์แวนเดอวัล.
จอร์แดน, จูเลียน โรลเพลย์โดยใช้คำสั่งสำรวจหนังสือ
[To Kill A Mockingbird : Harper Lee]
[The Trial : Franz Kafka]
[The Catcher in the Rye : J. D. Salinger]
[The Brothers Karamazov : Fyodor Mikhailovich Dostoyevsky]
[Hamlet, Price of Denmark : William Shakespeare]
[Anna Karenina : Leo Tolstoy]
[Nineteen eighty-four : George Orwell]
หนึ่งเล่มต่อหนึ่ง Reply ร่วมกันสำรวจหนังสือเล่มเดียวกันได้ ดาเนียลชั้นหนังสือฝั่งตะวันออกประกอบไปด้วยหนังสือประเภทสิ่งลี้ลับ นวนิยายเกี่ยวกับความลึกลับในธรรมชาติ
รวมไปถึงความเชื่อต่างๆ ตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ที่ถูกรวบรวมมาไว้เป็นรูปเล่ม
[ไม่พบอะไร] |
|
|
|
Post by JORDAN on May 3, 2019 9:55:24 GMT 7
หนังสือใหญ่น้อยเรียงรายกันเป็นระเบียบ ข้างกันเขาคือญาติผู้น้องร่วมสายเลือด จูเลียน แวนเดอร์วัล
คิ้วข้างนึงเลิกขึ้นอย่างนึกสงสัย ไม่บ่อยนักที่เขาจะเจอเด็กหนุ่มผู้นี้นอกจากเวลามื้ออาหาร
"สนใจหาหนังสืออ่านเวลาว่างเหรอครับ"
จอร์แดนเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ พลางกวาดสายตามองรายชื่อหนังสือบนชั้นวาง
แม้นเขาไม่ใช่หนอนหนังสือตัวยง แต่เด็กชาวรัสเซียทุกคนที่เรียนกับครูอเมริกันต้องรู้จักหนังสืออ่านนอกเวลาเล่มนี้
ชายหนุ่มหยิบ [The Catcher in the Rye : J. D. Salinger]
ออกจากชั้นวางหนังสือ |
|
|
|
Post by julian on May 3, 2019 9:56:44 GMT 7
เขาไม่มีทางสังเกตไม่เห็นชายหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่บริเวณหน้าชั้นหนังสือเดียวกัน จูเลียนไล่สายตามองหนังสือบนชั้น เมินผ่านหนังสือของ Kafka ที่ซามูเอลชอบหนักหนาไปพอดีกับที่ประโยคทักทายดังขึ้น
จูเลียนพยักหน้าตอบรับ “คุณก็เหมือนกันเหรอ?”
ช่างบังเอิญเหลือเกินที่อีกฝ่ายสนใจหนังสือเล่มเดียวกันกับเขา— [The Catcher in the Rye : J.D. Salinger] ถูกหยิบออกมาจากชั้นและเปิดอ่าน
|
|
|
|
Post by JORDAN on May 3, 2019 10:18:58 GMT 7
รอยยิ้มที่มักจะคลี่เต็มใบหน้าของชายหนุ่มในเวลานี้แห้งแล้งเต็มที
มันเหมือนตลกร้ายเรื่องนึงที่ไม่ได้ชวนหัวเลยสักนิด ใครจะมีใจอ่านหนังสือในเวลานี้
"คงจะมาเพราะจดหมายที่ล็อกเกอร์สินะครับ จะเป็นผู้คอยรับไว้—ไม่ให้ใครร่วงหล่น"
ผลงานชิ้นเอกของ เจ.ดี. ซาลินเจอร์ เรื่องราวของ "โฮลเดน คอลฟีลด์"
หนุ่มน้อยที่เบื่อหน่ายกับสังคมซึ่งมีแต่เรื่องเสแสร้ง กับชีวิตแทบจะร่วงหล่นไปสู่จุดต่ำสุดของชีวิต
"คฤหาสน์ประหลาด"
ประโยคสุดท้ายดูเหมือนจอร์แดนจะพึมพำกับตัวเองมากกว่าจะพูดกับอีกฝ่าย
แตะหน้าปกหนังสือให้เปิดออก พร้อมเรียกให้อีกคนเข้ามาดูใกล้ๆ "มาอ่านด้วยกันเถอะครับ" |
|
